Waarom lukt afvallen niet meer zoals vroeger?

11 juni 2025

Waarom lukt afvallen niet meer zoals vroeger?

Vroeger

“Vroeger hoefde ik maar even op te letten…” ...en ik viel af.

Gewoon een weekje soep, wat minder brood, geen wijn, en hop een kilo eraf.

Maar nu? Ik let op, ik beweeg, ik eet gezond… en toch gebeurt er weinig tot niks.


Als je dit herkent: je bent niet alleen. En nee, er is niks mis met jou.


Verandering

Je lijf is veranderd. Punt. Rond je 40e gaat je lijf langzaam anders werken. Niet ineens hoot, het sluipt erin.

Je stofwisseling wordt trager, je spieren nemen af als je niks doet, en je hormonen? Die lijken ineens een eigen wil te hebben.


Dat betekent: je oude ‘trucjes’ werken niet meer. Niet omdat jij iets fout doet. Maar omdat de spelregels veranderd zijn.


En nu dan?

Geen dieet, geen straffen, geen drama.

Wat je niet nodig hebt:

  • een nieuw dieet
  • een hongerschema
  • een 12-week-challenge.

Wat je nodig wel nodig het:

  • is inzicht in wat jouw lijf nú nodig heeft.
  • de juiste kennis
  • een beetje hulp


Misschien denk je: “Ik doe het toch goed?” En toch gebeurt er niks.

Dat komt omdat ‘goed’ nu iets anders betekent.


Goed voor jezelf zorgen

Wat betekent “goed voor jezelf zorgen” dan wel? Voor mij begon dat inzicht toen ik zelf merkte: ik ben constant moe, prikkelbaar en wat ik ook doe  het werkt niet.

Ik ben me gaan verdiepen in wat er écht gebeurt na je 40e.

En ik ontdekte iets bevrijdends:

je hóeft niet minder te eten, je moet anders eten. Je hóeft niet meer te sporten, maar anders bewegen.


En vooral: je hoeft jezelf niet meer te bewijzen!


Je lijf is niet je vijand

Je lijf wil samenwerken Jouw lichaam wil niet tegenwerken. Sterker nog: het doet zijn best om jou te beschermen.

Alleen snapt het soms niet wat jij wilt en dat komt vaak door jaren van ‘hollen en stilstaan’.

Van diëten, snoepen, forceren, en dan weer streng zijn.


Als je weer leert luisteren naar je lijf, écht luisteren, dan merk je ineens wat je nodig hebt.

Meer rust. Minder bloedsuikerschommelingen. Eten dat je voedt, niet vult.


En dat is geen hogere wiskunde. Het is zelfs verrassend simpel.


Mijn wake-up call

Mijn eigen wake-up call:

Ik weet nog dat ik op een ochtend dacht: dit is niet wie ik wil zijn. Niet qua lijf, maar qua gevoel. Ik was leeg. En ik wist dat ik niet nog een dieet wilde. Ik wilde energie. Rust in mijn hoofd. Vertrouwen in mijn lijf.

Dat werd mijn doel.

En gek genoeg: toen dát het doel werd  en niet meer “ik moet 25 kilo kwijt”  begon het vanzelf te lopen.


Niet omdat ik minder at. Maar omdat ik bewuster koos.


Jij kan dit ook, gebruik mijn training die vind je   hier

Denk je ik dat dit wel, maar niet alleen. Neem dan gewoon eens   hier contact op.


20 juni 2025
Je moet je lijf niet vullen, maar voeden! “Zoveel eten op je bord?” Ik zie ze wel kijken. In het restaurant, op verjaardagen of gewoon thuis aan tafel. Robin, mijn sportieve vent van 1.91 meter eet met smaak z’n bord leeg. Maar op mijn bord ligt vaak meer! En toch: ik voel me fit. Ik zit op mijn streefgewicht. En nee, ik volg geen dieet. Ik vul mijn lijf niet. Ik voed het. Vullen is makkelijk. Voeden vraagt aandacht We leven in een wereld waar eten altijd binnen handbereik is. Even snel een boterham met kaas. Een handje chips na het werk. ’s Avonds nog een toastje of een stukje chocola. We vullen onszelf de hele dag door. Vaak zonder er erg in te hebben. Maar voeden? Dat is iets anders. Dan kies je bewust. Dan vraag je jezelf af: “Heb ik honger? Of wil ik gewoon iets? Wat heb ik dan nu nodig?” Voeden is niet hetzelfde als streng zijn Even voor de duidelijkheid: dit is geen pleidooi voor “je mag nooit meer een frietje”. Ik ga ook gewoon uit eten en gun mijzelf op dat moment zelfs een glaasje wijn. En ik eet ook een koekje bij de koffie. Geloof het of niet, het is echt waar. Ja zelfs een handje chips, maar ik weet: dat zijn vullers, geen voeders. Maak bewust je keuzes Ik maak die keuze bewust. En daar zit het verschil. Wat voedt jou écht? Voor mij is dat bijvoorbeeld: een goed gevulde salade met zalm, avocado en bonen. een kom magere kwark met gepofte tarwe, blauwe bessen of aardbeien een kom warme havermout met noten en een snuf kaneel. Voedend eten vult je lijf met energie. Geen dip, geen schuldgevoel, geen opgeblazen buik. Gewoon: kracht. En nee, dat hoeft geen quinoa met lijnzaad te zijn. Eten mag ook gewoon lekker zijn. Gestopt met vullen Wat gebeurt er als je stopt met vullen? Toen ik het verschil begon te voelen, ging er een wereld voor me open. Ik merkte dat ik helderder dacht, minder snaaide tussendoor, en… meer kon eten. Ja, écht. Want voedend eten verzadigt. Je lichaam zegt dan: “Ik heb genoeg.” Bij vullend eten blijf je zoeken. Dan eet je een rijstwafel, dan een stukje kaas, dan nog een cracker. En voor je het weet zit je weer vol, maar niet gevoed. Nee niet op dieet Je hoeft niet op dieet. Je moet alleen weer leren luisteren. We zijn dat een beetje kwijtgeraakt. Die verbinding met ons lijf. We eten omdat: het 12 uur is. het gezellig is. we moe zijn. we gestrest of verdrietig zijn. Maar waar heeft je lichaam écht behoefte aan? Soms wil je vullen. En dat is oké. Soms heb je gewoon zin in iets lekkers. Je wilt jezelf verwennen. Iets vieren. Of juist troosten. Doe dat. Bewust. Geniet. Maar noem het wat het is. En kies daarna weer voor voeding. Niet als straf. Maar als keuze voor jezelf. Ik deel dit met een reden Waarom ik dit deel? Omdat ik jarenlang in de val trapte van alles “goed” willen doen. Weinig eten. Gezond eten. Maar eigenlijk niet snappen waar mijn lijf écht blij van werd. Tot ik met voelen en begon met met tellen. Toen werd eten geen strijd meer. Maar een manier om mezelf goed te verzorgen. Dus, wat ligt er op jouw bord vandaag? Vul jij je lijf? Of voed je het? Je hoeft het niet perfect te doen. Maar je kunt vandaag wel een andere keuze maken dan gisteren. En geloof me: dat voel je. Weten hoe? Neem een kijkje hier
4 juni 2025
Joggen? Ik ren alleen als er taart is. Waarom beweging tóch je beste vriendin wordt (ook al haat je sporten) Laat ik even eerlijk zijn. Toen iemand tegen mij zei: “Bewegen geeft energie!” dacht ik serieus dat ze het over dansen op een feestje met een glas Chardonnay had. Maar nee hoor. Ze bedoelde... sporten. Zoals in: sneakers aan, zweten, hijgen, spierpijn en alles wat daar onvermijdelijk bij komt kijken. Ik bedoel, hall! Ik ben 49. Ik ben geen marathonloper. Ik ben eerder het type ‘ik ren alleen als ik mijn kind van drie van de trap hoor vallen’ en zelfs dat ging moeizaam. Maar goed. Toch kwam het moment dat ik dacht: “Misschien heeft m’n lijf wel een beetje liefde in de vorm van beweging nodig.” En wat denk je? Mijn hoofd zei: “No way. Jij bent niet sportief. Jij bent iemand die zucht als ze de trap op moet.” Mijn lichaam zei: “DOEN! Please. Alsjeblieft. Al is het maar een wandeling.” Sporten? Of gewoon bewegen? Laten we het woord “sporten” direct even in de blender gooien. Want je hoeft niet naar de sportschool in strakke leggings waar je je in wurmt als een rollade. Beweging is gewoon… bewegen. Wandelen, fietsen, traplopen, een dansje in de keuken, zweten van het dweilen, het telt allemaal. En nee, je hoeft geen uur lang een HIT-training te doen met een instructeur die "kom op!" gilt terwijl jij doodgaat. (Tenzij je daarvan houdt. In dat geval: succes, tijger.) De eerste keer bewegen Je denkt misschien: “Ik begin gewoon met wandelen.” Klinkt goed, tot je benen na 15 minuten zeggen: “Wat zijn we aan het doen? Dit doen we normaal niet!” Maar hé, elke stap telt. Ook de kleine. Zelfs de wankele. Vooral die met zweet op je rug en de gedachte “wie heeft dit verzonnen?” En weet je wat? Het went. En dan komt er een dag waarop je jezelf betrapt… Dat je buiten staat. Met schoenen aan. En je doet het. Je wandelt. En het voelt niet eens erg. Waarom beweging géén straf is Het maakt je hoofd rustiger (ja, zelfs als je puber je weer gek maakt) Het helpt je hormonen in balans Je verbrandt geen complete taart, maar wel frustratie Je voelt je sterker, letterlijk en figuurlijk En het is nog gratis ook  Dus dames: beweeg op jouw manier Dans in je ondergoed. Wandel met een vriendin. Fiets naar de supermarkt. Of probeer eens yoga, ook al lach je jezelf krom in de ‘hond met je neus naar beneden’-houding. Je hoeft geen topsporter te zijn om je top te voelen. Wil je weten welke beweging bij jou past in de overgang? Ik help je op weg. Niet met schema’s waar je zenuwachtig van wordt, maar met simpele stappen die je volhoudt. Samen bewegen we vooruit. Met plezier, zonder druk. En af en toe… met taart. 😉 Neem hier contact op, dan maken we kennis met elkaar.